STARNIK

Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

верна,
1. прыслоўе да верны (у 1-4 знач.).
2. у знач. выказнік Вельмі надзейна, абавязкова. [Бародзіч:] — Пакуль гэта ўсё будзе, справа, вядома, зацягнецца, але затое гэта будзе верна і цвёрда. ← Кузьма Чорны.

❌

канцэпт

верна

прыслоўе
спосаб утварэння: ад прыметніка

ступені параўнання прыслоўя верна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

ступень параўнання
станоўчая	ве́рна
вышэйшая	вярне́й
найвышэйшая	найвярне́й

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

ветрам гандляваць / вераб'ям фігі даваць (дулі паказваць)

бяздзейна назіраць, лайдачыць

Лепш за ўсё спаць з афіцыянтамі: яны сапраўды праходзілі медагляд.

vierna — беларуская лацінка

Слова верна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік прыметніка, займенніка, лічэбніка, прыслоўя (2009)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

дзе паставіць націск у слове вернападдана + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0

Навігатар

› вермо́нцкі (9)

(14) буйнакалі́берна ‹

› ве́рмут (6)

(7) сібе́рна ‹

› ве́рмутавы (9)

(8) шалбе́рна ‹

ве́рна (5)

› вернападда́на (12)

(10) прававе́рна ‹

› вернападда́насць (15)

(7) даве́рна ‹

› вернападда́ная (13)

(7) каве́рна ‹

Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Напалеон