STARNIK

Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

верна,
1. прыслоўе да верны (у 1-4 знач.).
2. у знач. выказнік Вельмі надзейна, абавязкова. [Бародзіч:] — Пакуль гэта ўсё будзе, справа, вядома, зацягнецца, але затое гэта будзе верна і цвёрда. ← Кузьма Чорны.

❌

канцэпт

верна

прыслоўе
спосаб утварэння: ад прыметніка

ступені параўнання прыслоўя верна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

ступень параўнання
станоўчая	ве́рна
вышэйшая	вярне́й
найвышэйшая	найвярне́й

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

каб на яго (яе, іх, цябе, вас) немач
няхай яго (яе, іх, цябе, вас) немач

праклён са значэннем «чорт яго (яе, іх, цябе, вас) бяры»

ВКЛ: ад мора да мора.
СССР: ад мору да мору.

vierna — беларуская лацінка

Слова верна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік прыметніка, займенніка, лічэбніка, прыслоўя (2009)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

дзе паставіць націск у слове вернападдана + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0

Навігатар

› вермо́нцкі (9)

(14) буйнакалі́берна ‹

› ве́рмут (6)

(7) сібе́рна ‹

› ве́рмутавы (9)

(8) шалбе́рна ‹

ве́рна (5)

› вернападда́на (12)

(10) прававе́рна ‹

› вернападда́насць (15)

(7) даве́рна ‹

› вернападда́ная (13)

(7) каве́рна ‹

Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

памый мяне