STARNIK
STARNIK
назоўнік
субстантываваны
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення
праскланяць слова веруючы
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ж.
—
м. ве́руючы н. — мн. ве́руючыя |
| Родны каго? чаго? |
ж.
—
м. ве́руючага н. — мн. ве́руючых |
| Давальны каму? чаму? |
ж.
—
м. ве́руючаму н. — мн. ве́руючым |
| Вінавальны каго? што? |
ж.
—
м. ве́руючага н. — мн. ве́руючых |
| Творны кім? чым? |
ж.
—
м. ве́руючым н. — мн. ве́руючымі |
| Месны у кім? у чым? |
ж.
—
м. ве́руючым н. — мн. ве́руючых |
скарбніца
Спачатку паўторым, а потым пагаворым!
Не пі без меры, каб трапіў у дзверы!
Я ніколі не прашу сваіх кліентаў ацэньваць мяне праз мае поспехі. Я прашу іх ацэньваць мяне праз мае няўдачы, бо ў мяне толькі няўдачы.
vierujučy — беларуская лацінка
Слова веруючы (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік веруючы — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове верф + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ве́ртэраўскі (11)
(9) галапуючы ‹
› веруюча (7)
(10) інтэгру́ючы ‹
› ве́руючая (8)
(10) інтэгруючы ‹
› ве́рф (4)
(9) няве́руючы ‹
› ве́рфавы (7)
(9) няве́руючы ‹
› ве́рфны (6)
(9) няве́руючы ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
