ў
і
ветслу́жба — назоўнік ветфе́льчар — назоўнік
канцэпт

ветурач

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова ветурач
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 ветура́ч

мн.  ветурачы́
Родны
каго? чаго?		 ветурача́

мн.  ветурачо́ў
Давальны
каму? чаму?		 ветурачу́

мн.  ветурача́м
Вінавальны
каго? што?		 ветурача́

мн.  ветурачо́ў
Творны
кім? чым?		 ветурачо́м

мн.  ветурача́мі
Месны
у кім? у чым?		 ветурачу́

мн.  ветурача́х
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Смачнога!
Сыць, Божа! Сыць вам, людцы!
Смачна есці!

Да сы́ці — уволю, удосталь, да адвалу.
Наесціся да сыці. Нацешыцца да сыці.

— Ведаеш, што прыходзіць да тых, хто ўмее чакаць?
— Што?
— Ніхалеры. Так і чакаюць.


vieturač — беларуская лацінка

Слова ветурач (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік ветурач — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове ветфельчар + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› ветсануча́стак (13)

(7) санура́ч ‹

› ветсанэксперты́за (16)

(8) ваенура́ч ‹

› ветслу́жба (9)

(5) тура́ч ‹

› ветфе́льчар (10)

(8) бортура́ч ‹

› ветэра́н (7)

(9) галоўура́ч ‹

› ветэра́нка (9)

(5) каса́ч ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Слонім - нейрасетка - геральдыка Беларусі

Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Слонім