ў
і
вілава́ціна — назоўнік вілаво́дзіць — дзеяслоў
канцэпт

вілаводжанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова вілаводжанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вілаво́джанне

мн.  вілаво́джанні
Родны
каго? чаго?
вілаво́джання

мн.  вілаво́джанняў
Давальны
каму? чаму?
вілаво́джанню

мн.  вілаво́джанням
Вінавальны
каго? што?
вілаво́джанне

мн.  вілаво́джанні
Творны
кім? чым?
вілаво́джаннем

мн.  вілаво́джаннямі
Месны
у кім? у чым?
вілаво́джанні

мн.  вілаво́джаннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто дбае, той і мае.
Хто не дбае, той трасцу мае.


«Сысці ты можаш толькі ў магілу, а з працы — звольніцца», — сказаў дырэктар і не падпісаў тваю заяву.


vilavodžannie — беларуская лацінка

Слова вілаводжанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вілаводжанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вілаводнасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вілава́тасць (11)

(11) гавэ́нджанне

вілава́ты (8)

(10) знэ́нджанне

вілава́ціна (10)

(12) валаво́джанне

вілаво́дзіць (11)

(10) паво́джанне

вілаво́дна (9)

(11) право́джанне

вілаво́днасць (12)

(12) абязво́джанне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

усё жыццё ў пяці бутэльках