ў
і
ві́нт — назоўнік вінтавы́ — прыметнік
канцэпт

вінт

гэта
— шруба; частка рухавіка парахода, самалёта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова вінт
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ві́нт

мн.  вінты́
Родны
каго? чаго?
вінта́

мн.  вінто́ў
Давальны
каму? чаму?
вінту́

мн.  вінта́м
Вінавальны
каго? што?
ві́нт

мн.  вінты́
Творны
кім? чым?
вінто́м

мн.  вінта́мі
Месны
у кім? у чым?
вінце́

мн.  вінта́х
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Прыйдзе тая нядзеля, што будзе і маё вяселле.

а пакуль што толькі #нюдзеля

Я дзве гадзіны стараюся і гатую на вячэру рызота з таматамі, базілікам, на белым віне. А муж кажа: «дзякуй, смачны рыс». І дабаўляе маянэз.


vint — беларуская лацінка

Слова вінт (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вінт — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вінтаж + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


віно́ўнік (8)

(9) батыбіё́нт

віно́ўніца (9)

(9) батыбіё́нт

вінпацэці́н (10)

(4) бі́нт

вінтавы́ (7)

(5) блі́нт

вінта́ж (6)

(5) глі́нт

вінта́жны (8)

(5) плі́нт


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

не скідваўся на шашлыкі