ў
і
вістарын — назоўнік вісцаральны — прыметнік
канцэпт

вісус

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова вісус
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 ві́сус

мн.  ві́сусы
Родны
каго? чаго?		 ві́суса

мн.  ві́сусаў
Давальны
каму? чаму?		 ві́сусу

мн.  ві́сусам
Вінавальны
каго? што?		 ві́суса

мн.  ві́сусаў
Творны
кім? чым?		 ві́сусам

мн.  ві́сусамі
Месны
у кім? у чым?		 ві́сусе

мн.  ві́сусах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не злуйся вельмі: кроў папсуеш.

Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)

Не важна, колькі пражыў — важна ЯК.


visus — беларуская лацінка

Слова вісус (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вісус — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вісцын + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› ві́ст (4)

(7) шкля́рус ‹

› вістава́ць (9)

(9) контря́рус ‹

› вістарын (8)

(4) Ісу́с ‹

› вісцаральны (11)

(6) дэ́ісус ‹

› вісцы́н (6)

(9) кансенсус ‹

› вісцы́навы (9)

(9) кансэ́нсус ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

супчык