ў
і
самаўзнікне́нне — назоўнік самаўзраста́нне — назоўнік
канцэпт

самаўзрастальны

гэта

прыметнік
адносны

праскланяць слова самаўзрастальны
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
  ж. — жаночы род
  м. — мужчынскі род
  н. — ніякі род
множны лік
Назоўны
хто? што?
ж.  самаўзраста́льная
м.  самаўзраста́льны
н.  самаўзраста́льнае

мн.  самаўзраста́льныя
Родны
каго? чаго?
ж.  самаўзраста́льнай, самаўзраста́льнае
м.  самаўзраста́льнага
н.  самаўзраста́льнага

мн.  самаўзраста́льных
Давальны
каму? чаму?
ж.  самаўзраста́льнай
м.  самаўзраста́льнаму
н.  самаўзраста́льнаму

мн.  самаўзраста́льным
Вінавальны
каго? што?
ж.  самаўзраста́льную
м.  самаўзраста́льны (неадуш.), самаўзраста́льнага (адуш.)
н.  самаўзраста́льнае

мн.  самаўзраста́льныя (неадуш.), самаўзраста́льных (адуш.)
Творны
кім? чым?
ж.  самаўзраста́льнай, самаўзраста́льнаю
м.  самаўзраста́льным
н.  самаўзраста́льным

мн.  самаўзраста́льнымі
Месны
у кім? у чым?
ж.  самаўзраста́льнай
м.  самаўзраста́льным
н.  самаўзраста́льным

мн.  самаўзраста́льных

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

І ў старой печы агонь добра гарыць.
Стары вол ніколі баразну не скрывіць (не сапсуе).
Дзе старыя кусты, той двор не пусты.


— Знаёмец хоча прыехаць, адпачыць, па гарах пакатацца. Гэта лепш калі рабіць? Летам? Зімой?
— Глядзі. Калі ён хоча зімой, то зімой. Калі летам, то летам.


samaŭzrastaĺny — беларуская лацінка

Слова самаўзрастальны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове самаўладарны + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


самаўзнаўляць (13)

(13) ненараста́льны

самаўзніка́льны (14)

(11) узраста́льны

самаўзнікне́нне (14)

(11) узраста́льны

самаўзраста́нне (14)

(12) выпрастальны

самаўзрыва́нне (13)

(9) хіста́льны

самаўзрыва́цца (13)

(9) хіста́льны


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

чужы фоткаецца