ў
і
самаўзраста́нне — назоўнік самаўзрыва́цца — дзеяслоў
канцэпт

самаўзрыванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова самаўзрыванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
самаўзрыва́нне

мн.  самаўзрыва́нні
Родны
каго? чаго?
самаўзрыва́ння

мн.  самаўзрыва́нняў
Давальны
каму? чаму?
самаўзрыва́нню

мн.  самаўзрыва́нням
Вінавальны
каго? што?
самаўзрыва́нне

мн.  самаўзрыва́нні
Творны
кім? чым?
самаўзрыва́ннем

мн.  самаўзрыва́ннямі
Месны
у кім? у чым?
самаўзрыва́нні

мн.  самаўзрыва́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто ў цемру глядзіць, той ад святла крывіцца.


Расіяне, якія перажылі два дэфолты, атрымаюць трэці ў падарунак.


samaŭzryvannie — беларуская лацінка

Слова самаўзрыванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік самаўзрыванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове самаўлада + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


самаўзнікне́нне (14)

(8) зрыва́нне

самаўзраста́льны (15)

(10) разрыва́нне

самаўзраста́нне (14)

(9) узрыва́нне

самаўзрыва́цца (13)

(10) закрыва́нне

самаўла́да (9)

(10) накрыва́нне

самаўлада́р (10)

(10) пакрыва́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

японская мова