назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова самаўзрыванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
самаўзрыва́нне мн. самаўзрыва́нні |
Родны каго? чаго? |
самаўзрыва́ння мн. самаўзрыва́нняў |
Давальны каму? чаму? |
самаўзрыва́нню мн. самаўзрыва́нням |
Вінавальны каго? што? |
самаўзрыва́нне мн. самаўзрыва́нні |
Творны кім? чым? |
самаўзрыва́ннем мн. самаўзрыва́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
самаўзрыва́нні мн. самаўзрыва́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто ў цемру глядзіць, той ад святла крывіцца.
Расіяне, якія перажылі два дэфолты, атрымаюць трэці ў падарунак.
samaŭzryvannie — беларуская лацінка
Слова самаўзрыванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік самаўзрыванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове самаўлада + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› самаўзнікне́нне (14)
(8) зрыва́нне ‹
› самаўзраста́льны (15)
(10) разрыва́нне ‹
› самаўзраста́нне (14)
(9) узрыва́нне ‹
› самаўзрыва́цца (13)
(10) закрыва́нне ‹
› самаўла́да (9)
(10) накрыва́нне ‹
› самаўлада́р (10)
(10) пакрыва́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.