назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова вішчанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
вішча́нне мн. вішча́нні |
Родны каго? чаго? |
вішча́ння мн. вішча́нняў |
Давальны каму? чаму? |
вішча́нню мн. вішча́нням |
Вінавальны каго? што? |
вішча́нне мн. вішча́нні |
Творны кім? чым? |
вішча́ннем мн. вішча́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
вішча́нні мн. вішча́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Выйсці хоць і за лапаць, абы не плакаць.
↓
Дзеўкай была — плакала, замуж выйшла — завыла.
— Мама, а калі я дажджавога чарвяка разрэжу, то яго палавінкі будуць сябраваць?
— З табой — не!
viščannie — беларуская лацінка
Слова вішчанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вішчанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове віядук + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вішняве́цкі (10)
(13) дабравешчанне ‹
› вішня́к (6)
(10) абве́шчанне ‹
› вішо́ўскі (8)
(8) пе́шчанне ‹
› вішча́ць (7)
(8) ні́шчанне ‹
› вішчэ́ць (7)
(8) нішча́нне ‹
› вішы́йскі (8)
(8) пішча́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.