ў
і
вудзі́льневы — прыметнік вудзі́льнік — назоўнік
канцэпт

вудзільнік

гэта
— той, хто вудзіць рыбу, рыбак

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова вудзільнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 вудзі́льнік

мн.  вудзі́льнікі
Родны
каго? чаго?		 вудзі́льніка

мн.  вудзі́льнікаў
Давальны
каму? чаму?		 вудзі́льніку

мн.  вудзі́льнікам
Вінавальны
каго? што?		 вудзі́льніка

мн.  вудзі́льнікаў
Творны
кім? чым?		 вудзі́льнікам

мн.  вудзі́льнікамі
Месны
у кім? у чым?		 вудзі́льніку

мн.  вудзі́льніках
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

У крывым воку ўсё крывое.


Купляйце беларускае!
Беларускае: смятана ГороденЪ, згушчонка РогачевЪ, піва ИдеалЪ, гарэлка БрестЪ-ЛитовскЪ.


vudziĺnik — беларуская лацінка

Слова вудзільнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вудзільнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вудзільнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› вуджэ́нне (8)

(19) электрахаладзі́льнік ‹

› вудзі́льна (9)

(10) будзі́льнік ‹

› вудзі́льневы (11)

(17) электрабудзі́льнік ‹

› вудзі́льніца (11)

(9) кізі́льнік ‹

› вудзі́льны (9)

(10) рыхлі́льнік ‹

› вудзі́льшчык (11)

(10) дзялі́льнік ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

драпіны