прыметнік
адносны
праскланяць слова унармаваны
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
унармава́ная
м. унармава́ны н. унармава́нае мн. унармава́ныя |
Родны каго? чаго? |
ж.
унармава́най, унармава́нае
м. унармава́нага н. унармава́нага мн. унармава́ных |
Давальны каму? чаму? |
ж.
унармава́най
м. унармава́наму н. унармава́наму мн. унармава́ным |
Вінавальны каго? што? |
ж.
унармава́ную
м. унармава́ны (неадуш.), унармава́нага (адуш.) н. унармава́нае мн. унармава́ныя (неадуш.), унармава́ных (адуш.) |
Творны кім? чым? |
ж.
унармава́най, унармава́наю
м. унармава́ным н. унармава́ным мн. унармава́нымі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
унармава́най
м. унармава́ным н. унармава́ным мн. унармава́ных |
скарбніца
Кепскае адразу відаць, а добрае ўбачыць трэба.
канечне / канешне — гэта абавязкова
а «конечно» — гэта вядома (ж), а як жа (анягож), безумоўна, бясспрэчна (відавочна), несумненна (несумнеўна), само сабой зразумела, так
unarmavany — беларуская лацінка
Слова унармаваны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове унаследаваны + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› унараўля́ць (10)
(13) ортанармава́ны ‹
› унармава́насць (13)
(11) ненармава́ны ‹
› унармава́нне (11)
(11) ненармава́ны ‹
› унармава́цца (11)
(14) о́ртаўнармаваны ‹
› унармава́ць (10)
(12) неўнармава́ны ‹
› унармірава́ць (12)
(12) неўнармава́ны ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.