ў
і
унармава́нне — назоўнік унармава́ны — дзеепрыметнік
канцэпт

унармаваны

гэта

прыметнік
адносны

праскланяць слова унармаваны
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
  ж. — жаночы род
  м. — мужчынскі род
  н. — ніякі род
множны лік
Назоўны
хто? што?
ж.  унармава́ная
м.  унармава́ны
н.  унармава́нае

мн.  унармава́ныя
Родны
каго? чаго?
ж.  унармава́най, унармава́нае
м.  унармава́нага
н.  унармава́нага

мн.  унармава́ных
Давальны
каму? чаму?
ж.  унармава́най
м.  унармава́наму
н.  унармава́наму

мн.  унармава́ным
Вінавальны
каго? што?
ж.  унармава́ную
м.  унармава́ны (неадуш.), унармава́нага (адуш.)
н.  унармава́нае

мн.  унармава́ныя (неадуш.), унармава́ных (адуш.)
Творны
кім? чым?
ж.  унармава́най, унармава́наю
м.  унармава́ным
н.  унармава́ным

мн.  унармава́нымі
Месны
у кім? у чым?
ж.  унармава́най
м.  унармава́ным
н.  унармава́ным

мн.  унармава́ных

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Кепскае адразу відаць, а добрае ўбачыць трэба.


канечне / канешне — гэта абавязкова
а «конечно» — гэта вядома (ж), а як жа (анягож), безумоўна, бясспрэчна (відавочна), несумненна (несумнеўна), само сабой зразумела, так

ну а то ж!

unarmavany — беларуская лацінка

Слова унармаваны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове унаследаваны + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


унараўля́ць (10)

(13) ортанармава́ны

унармава́насць (13)

(11) ненармава́ны

унармава́нне (11)

(11) ненармава́ны

унармава́цца (11)

(14) о́ртаўнармаваны

унармава́ць (10)

(12) неўнармава́ны

унармірава́ць (12)

(12) неўнармава́ны


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

каб морду тваю не бачыць