ў
і
унармава́насць — назоўнік унармава́ны — прыметнік
канцэпт

унармаванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова унармаванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
унармава́нне

мн.  унармава́нні
Родны
каго? чаго?
унармава́ння

мн.  унармава́нняў
Давальны
каму? чаму?
унармава́нню

мн.  унармава́нням
Вінавальны
каго? што?
унармава́нне

мн.  унармава́нні
Творны
кім? чым?
унармава́ннем

мн.  унармава́ннямі
Месны
у кім? у чым?
унармава́нні

мн.  унармава́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Седзячы, нічога не выседзіш.


— Вам больш падабаюцца дзяўчаты ці віно?
— Залежыць ад узросту.


unarmavannie — беларуская лацінка

Слова унармаванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік унармаванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове унармоўванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


унараві́ць (9)

(9) армаванне

унараўля́ць (10)

(10) нармава́нне

унармава́насць (13)

(16) біартанармаванне

унармава́ны (10)

(10) фармава́нне

унармава́ны (10)

(17) ва́куум-фармава́нне

унармава́цца (11)

(16) пнеўмафармава́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

C2