STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова унармаванасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
унармава́насць мн. унармава́насці |
| Родны каго? чаго? |
унармава́насці мн. унармава́насцяў, унармава́насцей |
| Давальны каму? чаму? |
унармава́насці мн. унармава́насцям |
| Вінавальны каго? што? |
унармава́насць мн. унармава́насці |
| Творны кім? чым? |
унармава́насцю мн. унармава́насцямі |
| Месны у кім? у чым? |
унармава́насці мн. унармава́насцях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Для мужчыны крыніцай пакут выступае злая і сварлівая жонка, баба (Сварлівая жонка горш, чым каню хамут; Узяў пілку на сваю шыйку; Бог стварыў два зла: бабу і казла; Баба з пекла родам; У бабы душы няма), а для жанчыны — ліхі муж (Ліхога любіць — сябе губіць; Мужык не мядзведзь, а мяса аб’есць; Сам мужычок з кулачок, а зла як у казла).
Правільна казаць «едзь», але калі мне хтосьці скажа «ехай на мора, я ўсё аплачу», то я паехаю.
unarmavanasć — беларуская лацінка
Слова унармаванасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік унармаванасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове унармаванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› унаравіцца (10)
(19) незапраграмава́насць ‹
› унараві́ць (9)
(19) перапраграмава́насць ‹
› унараўля́ць (10)
(15) неўтаймава́насць ‹
› унармава́нне (11)
(15) неўнармава́насць ‹
› унармава́ны (10)
(14) інфармава́насць ‹
› унармава́ны (10)
(16) паінфармава́насць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
план на паўгода