ў
і
успу́чвальнік — назоўнік успу́чванне — назоўнік
канцэпт

успучвальны

гэта

прыметнік
адносны

праскланяць слова успучвальны
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
  ж. — жаночы род
  м. — мужчынскі род
  н. — ніякі род
множны лік
Назоўны
хто? што?
ж.  успу́чвальная
м.  успу́чвальны
н.  успу́чвальнае

мн.  успу́чвальныя
Родны
каго? чаго?
ж.  успу́чвальнай, успу́чвальнае
м.  успу́чвальнага
н.  успу́чвальнага

мн.  успу́чвальных
Давальны
каму? чаму?
ж.  успу́чвальнай
м.  успу́чвальнаму
н.  успу́чвальнаму

мн.  успу́чвальным
Вінавальны
каго? што?
ж.  успу́чвальную
м.  успу́чвальны (неадуш.), успу́чвальнага (адуш.)
н.  успу́чвальнае

мн.  успу́чвальныя (неадуш.), успу́чвальных (адуш.)
Творны
кім? чым?
ж.  успу́чвальнай, успу́чвальнаю
м.  успу́чвальным
н.  успу́чвальным

мн.  успу́чвальнымі
Месны
у кім? у чым?
ж.  успу́чвальнай
м.  успу́чвальным
н.  успу́чвальным

мн.  успу́чвальных

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

За высокім частаколам слівы смачнейшыя.


Хлеб даставаўся цяжка. Кінуць яго быў смяротны грэх. Абраніўшы, трэ было падняць кавалак, пацалаваць і сказаць: «Даруй, божухна». Хлеб абагаўлялі.

Уладзімір Караткевіч, «Зямля пад белымі крыламі»

uspučvaĺny — беларуская лацінка

Слова успучвальны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове успушаны + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


успу́чаны (8)

(15) самазато́чвальны

успу́чвальнасць (14)

(10) аку́чвальны

успу́чвальнік (12)

(23) універса́льна-аку́чвальны

успу́чванне (10)

(12) закру́чвальны

успу́чвацца (10)

(13) пракру́чвальны

успу́чваць (9)

(12) абкру́чвальны


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

не крыўдзі беларуса

Ніколі не крыўдзі беларуса.