ў
і
успу́чаны — дзеепрыметнік успу́чвальнік — назоўнік
канцэпт

успучвальнасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова успучвальнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
успу́чвальнасць

мн.  успу́чвальнасці
Родны
каго? чаго?
успу́чвальнасці

мн.  успу́чвальнасцяў, успу́чвальнасцей
Давальны
каму? чаму?
успу́чвальнасці

мн.  успу́чвальнасцям
Вінавальны
каго? што?
успу́чвальнасць

мн.  успу́чвальнасці
Творны
кім? чым?
успу́чвальнасцю

мн.  успу́чвальнасцямі
Месны
у кім? у чым?
успу́чвальнасці

мн.  успу́чвальнасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Слязьмі рады не дасі.
Журба бядзе не помач.


Спытала ў псіхолага, ці звязаная дэпрэсія з маім высокім інтэлектам — яна сказала, што ў мяне няма ні высокага інтэлекту, ні дэпрэсіі.


uspučvaĺnasć — беларуская лацінка

Слова успучвальнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік успучвальнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове успучвальнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


успу́чаны (8)

(13) змо́чвальнасць

успу́чаны (8)

(15) нязмо́чвальнасць

успу́чаны (8)

(18) самазато́чвальнасць

успу́чвальнік (12)

(13) зме́швальнасць

успу́чвальны (11)

(15) нязме́швальнасць

успу́чванне (10)

(13) зно́швальнасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

есці