ў
і
выдзіма́нка — назоўнік выдзіма́ны — прыметнік
канцэпт

выдзіманне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова выдзіманне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
выдзіма́нне

мн.  выдзіма́нні
Родны
каго? чаго?
выдзіма́ння

мн.  выдзіма́нняў
Давальны
каму? чаму?
выдзіма́нню

мн.  выдзіма́нням
Вінавальны
каго? што?
выдзіма́нне

мн.  выдзіма́нні
Творны
кім? чым?
выдзіма́ннем

мн.  выдзіма́ннямі
Месны
у кім? у чым?
выдзіма́нні

мн.  выдзіма́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не той наперадзе, што абагнаў, а той наперадзе, што за сабою цягне.


— Дарагая, мо 0.5 піва?
— Не!
— Але ты ж любіш піва!
— Люблю, але я так мала не буду.


vydzimannie — беларуская лацінка

Слова выдзіманне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік выдзіманне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове выдзіранне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


выдзіма́льшчык (13)

(11) раздзіма́нне

выдзіма́льшчыца (14)

(15) кроплездзіма́нне

выдзіма́нка (10)

(9) удзіма́нне

выдзіма́ны (9)

(9) абніма́нне

выдзіма́ны (9)

(9) адніма́нне

выдзіма́цца (10)

(10) падніма́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

упускаць