ў
і
фі́на-у́гры — назоўнік фі́на-ўгразна́ўства — назоўнік
канцэпт

фіна-ўгорскі

гэта

прыметнік
адносны

праскланяць слова фіна-ўгорскі
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
  ж. — жаночы род
  м. — мужчынскі род
  н. — ніякі род
множны лік
Назоўны
хто? што?
ж.  фі́на-ўго́рская
м.  фі́на-ўго́рскі
н.  фі́на-ўго́рскае

мн.  фі́на-ўго́рскія
Родны
каго? чаго?
ж.  фі́на-ўго́рскай, фі́на-ўго́рскае
м.  фі́на-ўго́рскага
н.  фі́на-ўго́рскага

мн.  фі́на-ўго́рскіх
Давальны
каму? чаму?
ж.  фі́на-ўго́рскай
м.  фі́на-ўго́рскаму
н.  фі́на-ўго́рскаму

мн.  фі́на-ўго́рскім
Вінавальны
каго? што?
ж.  фі́на-ўго́рскую
м.  фі́на-ўго́рскі (неадуш.), фі́на-ўго́рскага (адуш.)
н.  фі́на-ўго́рскае

мн.  фі́на-ўго́рскія (неадуш.), фі́на-ўго́рскіх (адуш.)
Творны
кім? чым?
ж.  фі́на-ўго́рскай, фі́на-ўго́рскаю
м.  фі́на-ўго́рскім
н.  фі́на-ўго́рскім

мн.  фі́на-ўго́рскімі
Месны
у кім? у чым?
ж.  фі́на-ўго́рскай
м.  фі́на-ўго́рскім
н.  фі́на-ўго́рскім

мн.  фі́на-ўго́рскіх

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

з блыхі рабіць вала — прыдаваць чаму-н. нязначнаму вялікае значэнне; перабольшваць


Бачыла парачку, яны былі на прабежцы, трымаліся за рукі — і гэта дало мне надзею, што аднойчы я сустрэну каго-небудзь, з кім мы зможам разам такія парачкі ненавідзець.


fina-ŭhorski — беларуская лацінка

Слова фіна-ўгорскі (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове фінікавы + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


фі́на-угразна́ўства (17)

(7) уго́рскі

фі́на-угразна́ўчы (15)

(12) фіна-уго́рскі

фі́на-у́гры (9)

(8) вуго́рскі

фі́на-ўгразна́ўства (17)

(7) юго́рскі

фінаге́нт (8)

(6) до́рскі

фінаддзе́л (9)

(10) эквадо́рскі


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

тэхнар ці гуманітар