ў
і
фі́на-угразна́ўчы — прыметнік фі́на-ўго́рскі — прыметнік
канцэпт

фіна-угры

гэта

назоўнік
толькі множны лік
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
множналікавы

праскланяць слова фіна-угры
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 —

мн.  фі́на-у́гры
Родны
каго? чаго?		 —

мн.  фі́на-у́граў
Давальны
каму? чаму?		 —

мн.  фі́на-у́грам
Вінавальны
каго? што?		 —

мн.  фі́на-у́граў
Творны
кім? чым?		 —

мн.  фі́на-у́грамі
Месны
у кім? у чым?		 —

мн.  фі́на-у́грах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

ляжа́ць як бэ́ля, п'я́ны як бэ́ля

пра п'янага да непрытомнасці, пра моцна п'янага чалавека

я магу вам бясплатна перакласці Дзюну
назаву Выдма


fina-uhry — беларуская лацінка

Слова фіна-угры (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік фіна-угры — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове фіна-ўгразнаўства + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› фі́на-угразна́вец (15)

(11) вастрарэ́бры ‹

› фі́на-угразна́ўства (17)

(9) сухарэ́бры ‹

› фі́на-угразна́ўчы (15)

(6) але́гры ‹

› фі́на-ўго́рскі (12)

(7) на́бадры ‹

› фі́на-ўгразна́ўства (17)

(5) ка́дры ‹

› фінаге́нт (8)

(9) парткадры ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

знішчаць