назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова фіна-ўгразнаўства
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
фі́на-ўгразна́ўства мн. — |
Родны каго? чаго? |
фі́на-ўгразна́ўства мн. — |
Давальны каму? чаму? |
фі́на-ўгразна́ўству мн. — |
Вінавальны каго? што? |
фі́на-ўгразна́ўства мн. — |
Творны кім? чым? |
фі́на-ўгразна́ўствам мн. — |
Месны у кім? у чым? |
фі́на-ўгразна́ўстве мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Маладое цела — другое дзела.
Уначы прадметы мяняюць свае контуры. Бярэш шклянку вадзіцы папіць — а ў руцэ ўжо чамусьці бутэрброд з кілбасой.
fina-ŭhraznaŭstva — беларуская лацінка
Слова фіна-ўгразнаўства (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік фіна-ўгразнаўства — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове фінвал + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› фі́на-угразна́ўчы (15)
(14) аўтаразна́ўства ‹
› фі́на-у́гры (9)
(12) угразнаўства ‹
› фі́на-ўго́рскі (12)
(17) фі́на-угразна́ўства ‹
› фінаге́нт (8)
(14) возеразна́ўства ‹
› фінаддзе́л (9)
(14) колеразна́ўства ‹
› фіна́л (5)
(16) палімеразна́ўства ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.