ў
і
фі́на-ўго́рскі — прыметнік фінаге́нт — назоўнік
канцэпт

фіна-ўгразнаўства

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова фіна-ўгразнаўства
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
фі́на-ўгразна́ўства

мн. 
Родны
каго? чаго?
фі́на-ўгразна́ўства

мн. 
Давальны
каму? чаму?
фі́на-ўгразна́ўству

мн. 
Вінавальны
каго? што?
фі́на-ўгразна́ўства

мн. 
Творны
кім? чым?
фі́на-ўгразна́ўствам

мн. 
Месны
у кім? у чым?
фі́на-ўгразна́ўстве

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Маладое цела — другое дзела.


Уначы прадметы мяняюць свае контуры. Бярэш шклянку вадзіцы папіць — а ў руцэ ўжо чамусьці бутэрброд з кілбасой.


fina-ŭhraznaŭstva — беларуская лацінка

Слова фіна-ўгразнаўства (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік фіна-ўгразнаўства — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове фінвал + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


фі́на-угразна́ўчы (15)

(14) аўтаразна́ўства

фі́на-у́гры (9)

(12) угразнаўства

фі́на-ўго́рскі (12)

(17) фі́на-угразна́ўства

фінаге́нт (8)

(14) возеразна́ўства

фінаддзе́л (9)

(14) колеразна́ўства

фіна́л (5)

(16) палімеразна́ўства


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

перад сном