назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова выпуджанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
вы́пуджанне мн. вы́пуджанні |
Родны каго? чаго? |
вы́пуджання мн. вы́пуджанняў |
Давальны каму? чаму? |
вы́пуджанню мн. вы́пуджанням |
Вінавальны каго? што? |
вы́пуджанне мн. вы́пуджанні |
Творны кім? чым? |
вы́пуджаннем мн. вы́пуджаннямі |
Месны у кім? у чым? |
вы́пуджанні мн. вы́пуджаннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
цаца-цаца, ды ў кішэнь — пра таго, хто не праміне ўзяць чужое, прысвоіць што-н.
На пытанне «чым вы зараз займаецеся?» можна адказваць «атрымліваем асалоду ад жыцця» / «жывём з асалодай».
купаемся ў хвалях жыцця і кайфуемvypudžannie — беларуская лацінка
Слова выпуджанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік выпуджанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове выпуджванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вы́псюрыць (9)
(10) узбу́джанне ‹
› выпсява́ць (9)
(8) ву́джанне ‹
› вы́пугаць (8)
(10) зану́джанне ‹
› вы́пуджаны (9)
(10) мару́джанне ‹
› вы́пуджаны (9)
(12) замару́джанне ‹
› выпу́джванне (11)
(13) прамару́джанне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Любоўны трохвугольнік.