ў
і
мару́да — назоўнік марудзіцца — дзеяслоў
канцэпт

маруджанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова маруджанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
мару́джанне

мн.  мару́джанні
Родны
каго? чаго?
мару́джання

мн.  мару́джанняў
Давальны
каму? чаму?
мару́джанню

мн.  мару́джанням
Вінавальны
каго? што?
мару́джанне

мн.  мару́джанні
Творны
кім? чым?
мару́джаннем

мн.  мару́джаннямі
Месны
у кім? у чым?
мару́джанні

мн.  мару́джаннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Я не я і хата не мая.
А мне да таго ні спераду, ні ззаду.
Гэта мне ані баліць, ані свярбіць.


Твіт дня:
«Залатыя гады жыцця», на жаль, нельга жыць — іх можна толькі ўспамінаць.


marudžannie — беларуская лацінка

Слова маруджанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік маруджанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове марудлівасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


мартэ́ншчык (10)

(8) ву́джанне

мару́да (6)

(10) зану́джанне

мару́да (6)

(10) вы́пуджанне

марудзіцца (10)

(12) замару́джанне

мару́дзіць (9)

(13) прамару́джанне

мару́дліва (9)

(9) бру́джанне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

талент