назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова маруджанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
мару́джанне мн. мару́джанні |
Родны каго? чаго? |
мару́джання мн. мару́джанняў |
Давальны каму? чаму? |
мару́джанню мн. мару́джанням |
Вінавальны каго? што? |
мару́джанне мн. мару́джанні |
Творны кім? чым? |
мару́джаннем мн. мару́джаннямі |
Месны у кім? у чым? |
мару́джанні мн. мару́джаннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Я не я і хата не мая.
А мне да таго ні спераду, ні ззаду.
Гэта мне ані баліць, ані свярбіць.
Твіт дня:
«Залатыя гады жыцця», на жаль, нельга жыць — іх можна толькі ўспамінаць.
marudžannie — беларуская лацінка
Слова маруджанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік маруджанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове марудлівасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› мартэ́ншчык (10)
(8) ву́джанне ‹
› мару́да (6)
(10) зану́джанне ‹
› мару́да (6)
(10) вы́пуджанне ‹
› марудзіцца (10)
(12) замару́джанне ‹
› мару́дзіць (9)
(13) прамару́джанне ‹
› мару́дліва (9)
(9) бру́джанне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.