ў
і
прамаро́слы — прыметнік прамару́джаны — прыметнік
канцэпт

прамаруджанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова прамаруджанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
прамару́джанне

мн.  прамару́джанні
Родны
каго? чаго?
прамару́джання

мн.  прамару́джанняў
Давальны
каму? чаму?
прамару́джанню

мн.  прамару́джанням
Вінавальны
каго? што?
прамару́джанне

мн.  прамару́джанні
Творны
кім? чым?
прамару́джаннем

мн.  прамару́джаннямі
Месны
у кім? у чым?
прамару́джанні

мн.  прамару́джаннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Каб каза не скакала, то б нагі не зламала.


Бачыш канапу — хочацца паляжаць. Бачыш піва — хочацца выпіць. Бачыш ежу — хочацца есці. Скажыце, што не так з працай?


pramarudžannie — беларуская лацінка

Слова прамаруджанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік прамаруджанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове прамаруджванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


прамаро́зіць (11)

(10) вы́пуджанне

прамаро́слы (10)

(10) мару́джанне

прамаро́слы (10)

(12) замару́джанне

прамару́джаны (12)

(9) бру́джанне

прамару́джаны (12)

(11) забру́джанне

прамару́джванне (14)

(16) нафтазабру́джанне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

чароўная страва