назоўнік
субстантываваны множналікавы
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення
праскланяць слова вярблюдавыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
—
м. — н. — мн. вярблю́давыя |
Родны каго? чаго? |
ж.
—
м. — н. — мн. вярблю́давых |
Давальны каму? чаму? |
ж.
—
м. — н. — мн. вярблю́давым |
Вінавальны каго? што? |
ж.
—
м. — н. — мн. вярблю́давых |
Творны кім? чым? |
ж.
—
м. — н. — мн. вярблю́давымі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
—
м. — н. — мн. вярблю́давых |
скарбніца
Тады слова — серабро, калі справа — золата.
— Слухай, давай заўтра сустрэнемся, вып'ем вінца, пабалакаем…
— Ты ляснуўся? Давай сёння!
viarbliudavyja — беларуская лацінка
Слова вярблюдавыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вярблюдавыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вярблюдагадовец + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вярбі́нка (8)
(10) сарко́давыя ‹
› вярблю́д (7)
(8) хо́рдавыя ‹
› вярблю́давы (10)
(14) галавахо́рдавыя ‹
› вярблюдагадо́вец (15)
(8) ная́давыя ‹
› вярблюдагадо́ўля (15)
(9) збо́жжавыя ‹
› вярблюдагадо́ўчы (15)
(7) ру́жавыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.