ў
і
вярхо́ўе — назоўнік вярхо́ўнік — назоўнік
канцэпт

вярхоўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова вярхоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вярхо́ўка

мн.  вярхо́ўкі
Родны
каго? чаго?
вярхо́ўкі

мн.  вярхо́вак
Давальны
каму? чаму?
вярхо́ўцы

мн.  вярхо́ўкам
Вінавальны
каго? што?
вярхо́ўку

мн.  вярхо́ўкі
Творны
кім? чым?
вярхо́ўкай, вярхо́ўкаю

мн.  вярхо́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
вярхо́ўцы

мн.  вярхо́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Гуляй, дзяціна: твая гадзіна!


— Я вырашыла часцей казаць НЕ!
— Віно будзеш?
— А чаму б і НЕ?!


viarchoŭka — беларуская лацінка

Слова вярхоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вярхоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вярхоўнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вярхо́вы (7)

(13) перастрахо́ўка

вярхо́м (6)

(12) падстрахо́ўка

вярхо́ўе (7)

(9) вырахо́ўка

вярхо́ўнік (9)

(10) павярхо́ўка

вярхо́ўны (8)

(14) аднапавярхо́ўка

вярхо́ўскі (9)

(20) дванаццаціпавярхо́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

аквалангісты назад спінай