назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова вярхоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
вярхо́ўка мн. вярхо́ўкі |
Родны каго? чаго? |
вярхо́ўкі мн. вярхо́вак |
Давальны каму? чаму? |
вярхо́ўцы мн. вярхо́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
вярхо́ўку мн. вярхо́ўкі |
Творны кім? чым? |
вярхо́ўкай, вярхо́ўкаю мн. вярхо́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
вярхо́ўцы мн. вярхо́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Гуляй, дзяціна: твая гадзіна!
— Я вырашыла часцей казаць НЕ!
— Віно будзеш?
— А чаму б і НЕ?!
viarchoŭka — беларуская лацінка
Слова вярхоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вярхоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вярхоўнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вярхо́вы (7)
(13) перастрахо́ўка ‹
› вярхо́м (6)
(12) падстрахо́ўка ‹
› вярхо́ўе (7)
(9) вырахо́ўка ‹
› вярхо́ўнік (9)
(10) павярхо́ўка ‹
› вярхо́ўны (8)
(14) аднапавярхо́ўка ‹
› вярхо́ўскі (9)
(20) дванаццаціпавярхо́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.