ў
і
вяско́ўе — назоўнік вяско́ўства — назоўнік
канцэпт

вяскоўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова вяскоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вяско́ўка

мн.  вяско́ўкі
Родны
каго? чаго?
вяско́ўкі

мн.  вяско́вак
Давальны
каму? чаму?
вяско́ўцы

мн.  вяско́ўкам
Вінавальны
каго? што?
вяско́ўку

мн.  вяско́вак
Творны
кім? чым?
вяско́ўкай, вяско́ўкаю

мн.  вяско́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
вяско́ўцы

мн.  вяско́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Умей сказаць — умей змаўчаць.


— Каньяк праблемы не рашае.
— Можна падумаць, што кефір рашае. Каньяк хаця б стараецца!


viaskoŭka — беларуская лацінка

Слова вяскоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вяскоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вяскоўства + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вяско́вец (8)

(8) маско́ўка

вяско́вы (7)

(8) раско́ўка

вяско́ўе (7)

(8) дыско́ўка

вяско́ўства (10)

(12) аднавяско́ўка

вясло́ (5)

(10) пачатко́ўка

вясло́ (5)

(8) шатко́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

што бачаць плосказямельнікі