ў
і
вясту́н — назоўнік вясту́нка — назоўнік
канцэпт

вястунка

гэта
— жанчына

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова вястунка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вясту́нка

мн.  вясту́нкі
Родны
каго? чаго?
вясту́нкі

мн.  вясту́нак
Давальны
каму? чаму?
вясту́нцы

мн.  вясту́нкам
Вінавальны
каго? што?
вясту́нку

мн.  вясту́нак
Творны
кім? чым?
вясту́нкай, вясту́нкаю

мн.  вясту́нкамі
Месны
у кім? у чым?
вясту́нцы

мн.  вясту́нках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Няма смачнейшай вадзіцы, як з роднай крыніцы.


канечне / канешне — гэта абавязкова
а «конечно, разумеется» — гэта вядома (ж), а як жа (анягож), безумоўна, бясспрэчна (відавочна), несумненна (несумнеўна), натуральна, (само сабой) зразумела, а ўжо ж

ну а то ж!

viastunka — беларуская лацінка

Слова вястунка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вястунка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вястунка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вяста́лка (8)

(9) вы́струнка

вясту́н (6)

(8) фарсу́нка

вясту́н (6)

(10) балбату́нка

вясці́на (7)

(9) звясту́нка

вятвіцкі (8)

(9) звясту́нка

вято́х (5)

(8) пясту́нка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ён і яна