назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова вястунка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
вясту́нка мн. вясту́нкі |
Родны каго? чаго? |
вясту́нкі мн. вясту́нак |
Давальны каму? чаму? |
вясту́нцы мн. вясту́нкам |
Вінавальны каго? што? |
вясту́нку мн. вясту́нак |
Творны кім? чым? |
вясту́нкай, вясту́нкаю мн. вясту́нкамі |
Месны у кім? у чым? |
вясту́нцы мн. вясту́нках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Няма смачнейшай вадзіцы, як з роднай крыніцы.
канечне / канешне — гэта абавязкова
а «конечно, разумеется» — гэта вядома (ж), а як жа (анягож), безумоўна, бясспрэчна (відавочна), несумненна (несумнеўна), натуральна, (само сабой) зразумела, а ўжо ж
viastunka — беларуская лацінка
Слова вястунка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вястунка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вястунка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вяста́лка (8)
(9) вы́струнка ‹
› вясту́н (6)
(8) фарсу́нка ‹
› вясту́н (6)
(10) балбату́нка ‹
› вясці́на (7)
(9) звясту́нка ‹
› вятвіцкі (8)
(9) звясту́нка ‹
› вято́х (5)
(8) пясту́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.