ў
і
звясту́н — назоўнік звясту́нка — назоўнік
канцэпт

звястунка

гэта
— жанчына

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова звястунка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
звясту́нка

мн.  звясту́нкі
Родны
каго? чаго?
звясту́нкі

мн.  звясту́нак
Давальны
каму? чаму?
звясту́нцы

мн.  звясту́нкам
Вінавальны
каго? што?
звясту́нку

мн.  звясту́нак
Творны
кім? чым?
звясту́нкай, звясту́нкаю

мн.  звясту́нкамі
Месны
у кім? у чым?
звясту́нцы

мн.  звясту́нках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

ветрам гандляваць / вераб'ям фігі даваць (дулі паказваць)

бяздзейна назіраць, лайдачыць

Вельмі добра, што вы паслухалі доктара і нарэшце пачалі рабіць сабе ўколы. Вельмі дрэнна, што гэта гераін.


zviastunka — беларуская лацінка

Слова звястунка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік звястунка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове звястунка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


звясло́ўвацца (12)

(10) балбату́нка

звясту́н (7)

(8) вясту́нка

звясту́н (7)

(8) вясту́нка

звя́ць (5)

(8) пясту́нка

звячы́ста (8)

(7) маху́нка

звячы́стасць (11)

(8) вяшчу́нка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пасля піва

пасля піва ідзе піф-паф, вось і думай