дзеяслоў
закончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне
праспрагаць дзеяслоў вякнуць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск
словаформы |
|
---|---|
Пачатковая форма |
вя́кнуць |
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць? |
я вя́кну мы вя́кнем ты вя́кнеш вы вя́кнеце ён, яна, яно вя́кне яны вя́кнуць |
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі? |
ж.
вя́кнула
м. вя́кнуў н. вя́кнула мн. вя́кнулі |
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце? |
ты вя́кні вы вя́кніце |
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы? |
вя́кнуўшы |
скарбніца
Не мела баба клопату — купіла парася.
Не меў Саўка клопату, дык жонку ўзяў.
— Віншуем! Вас прынялі ў таемны ордэн вялікіх ныцікаў.
— Але я не хачу!
— Неблагі пачатак!
viaknuć — беларуская лацінка
Слова вякнуць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове вялець + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вяйня́нскі (9)
(8) уцю́кнуць ‹
› вя́канне (7)
(9) вы́цюкнуць ‹
› вя́каць (6)
(10) прыцю́кнуць ‹
› вяко́вы (6)
(8) жвя́кнуць ‹
› вяко́вы (6)
(8) звя́кнуць ‹
› вя́ла (4)
(8) цвя́кнуць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
анягож, аняж — вядома (ж), а як жа, так // няўжо