ў
і
вя́каць — дзеяслоў вяко́вы — прыметнік
канцэпт

вякнуць

гэта

дзеяслоў
закончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў вякнуць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

словаформы
Пачатковая форма
вя́кнуць
Будучы час
1-я асоба:
я што зраблю?
мы што зробім?
2-я асоба:
ты што зробіш?
вы што зробіце?
3-я асоба:
ён-яна-яно што зробіць?
яны што зробяць?
я  вя́кну
мы  вя́кнем

ты  вя́кнеш
вы  вя́кнеце

ён, яна, яно  вя́кне
яны  вя́кнуць
Прошлы час
што зрабіла?
што зрабіў?
што зрабілі?
ж.  вя́кнула
м.  вя́кнуў
н.  вя́кнула

мн.  вя́кнулі
Загадны лад
2-я асоба:
ты што зрабі?
вы што зрабіце?
ты  вя́кні
вы  вя́кніце
Дзеепрыслоўе
прошлы час:
што зрабіўшы?
вя́кнуўшы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не мела баба клопату — купіла парася.
Не меў Саўка клопату, дык жонку ўзяў.


— Віншуем! Вас прынялі ў таемны ордэн вялікіх ныцікаў.
— Але я не хачу!
— Неблагі пачатак!


viaknuć — беларуская лацінка

Слова вякнуць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове вялець + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вяйня́нскі (9)

(8) уцю́кнуць

вя́канне (7)

(9) вы́цюкнуць

вя́каць (6)

(10) прыцю́кнуць

вяко́вы (6)

(8) жвя́кнуць

вяко́вы (6)

(8) звя́кнуць

вя́ла (4)

(8) цвя́кнуць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

мяса па-французску

анягож, аняж — вядома (ж), а як жа, так // няўжо