глоктаць

гэта

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў глоктаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	гло́ктаць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я гло́кчу мы гло́кчам ты гло́кчаш вы гло́кчаце ён, яна, яно гло́кча яны гло́кчуць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. гло́ктала м. гло́ктаў н. гло́ктала мн. гло́кталі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты гло́кчы вы гло́кчыце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	гло́кчучы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

І на вяроўцы (ланцугом) не зацягнеш каго — пра таго, хто рашуча адмаўляецца ісці куды-н., рабіць што-н.

Стаю на кухні, гатую. Падыходзіць сын і кажа: «Тат, калі я буду працаваць, я буду табе і прадукты купляць, і камуналку аплачваць!» Я аж праслязіўся. Яму 29 гадоў.

hloktać — беларуская лацінка

Слова глоктаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: