ў
і
гло́каць — дзеяслоў гло́ктаць — дзеяслоў
канцэпт

глоктанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова глоктанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
гло́ктанне

мн.  гло́ктанні
Родны
каго? чаго?
гло́ктання

мн.  гло́ктанняў
Давальны
каму? чаму?
гло́ктанню

мн.  гло́ктанням
Вінавальны
каго? што?
гло́ктанне

мн.  гло́ктанні
Творны
кім? чым?
гло́ктаннем

мн.  гло́ктаннямі
Месны
у кім? у чым?
гло́ктанні

мн.  гло́ктаннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто пытае, той не блудзіць, хто шукае, той знаходзіць.
Не шукаючы, не знойдзеш = Шукай, дык знойдзеш.
Пашукай, як трэба, і знойдзеш, што трэба.


«Сысці ты можаш толькі ў магілу, а з працы — звольніцца», — сказаў дырэктар і не падпісаў тваю заяву.


hloktannie — беларуская лацінка

Слова глоктанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік глоктанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове гломазд + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


гло́к (4)

(9) жлакта́нне

гло́канне (8)

(9) смакта́нне

гло́каць (7)

(9) кракта́нне

гло́ктаць (8)

(8) го́мтанне

гло́мазд (7)

(9) апанта́нне

гло́мзанне (9)

(8) тапта́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

марская свінка