назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова глоктанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
гло́ктанне мн. гло́ктанні |
Родны каго? чаго? |
гло́ктання мн. гло́ктанняў |
Давальны каму? чаму? |
гло́ктанню мн. гло́ктанням |
Вінавальны каго? што? |
гло́ктанне мн. гло́ктанні |
Творны кім? чым? |
гло́ктаннем мн. гло́ктаннямі |
Месны у кім? у чым? |
гло́ктанні мн. гло́ктаннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто пытае, той не блудзіць, хто шукае, той знаходзіць.
Не шукаючы, не знойдзеш = Шукай, дык знойдзеш.
Пашукай, як трэба, і знойдзеш, што трэба.
«Сысці ты можаш толькі ў магілу, а з працы — звольніцца», — сказаў дырэктар і не падпісаў тваю заяву.
hloktannie — беларуская лацінка
Слова глоктанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік глоктанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове гломазд + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› гло́к (4)
(9) жлакта́нне ‹
› гло́канне (8)
(9) смакта́нне ‹
› гло́каць (7)
(9) кракта́нне ‹
› гло́ктаць (8)
(8) го́мтанне ‹
› гло́мазд (7)
(9) апанта́нне ‹
› гло́мзанне (9)
(8) тапта́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.