дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне
праспрагаць дзеяслоў дзюбаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск
словаформы |
|
---|---|
Пачатковая форма |
дзю́баць |
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць? |
я дзю́баю мы дзю́баем ты дзю́баеш вы дзю́баеце ён, яна, яно дзю́бае яны дзю́баюць |
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі? |
ж.
дзю́бала
м. дзю́баў н. дзю́бала мн. дзю́балі |
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце? |
ты дзю́бай вы дзю́байце |
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы? |
дзю́баючы |
скарбніца
Не хвалі жонку за цела, а хвалі за дзела.
Калі вам здаецца, што няма ніякай надзеі, проста ўспомніце амараў, якія былі ў акварыуме рэстарана Тытаніка.
dziubać — беларуская лацінка
Слова дзюбаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове дзюбнуцца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзюба́сты (8)
(8) шкрэ́баць ‹
› дзюба́ты (7)
(10) зашкрэ́баць ‹
› дзю́бацца (8)
(10) пашкрэ́баць ‹
› дзю́бачка (8)
(9) задзю́баць ‹
› дзюбе́к (6)
(9) надзю́баць ‹
› дзю́бель (7)
(9) падзю́баць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.