ў
і
дзюрча́нне — назоўнік дзюрчэ́ць — дзеяслоў
канцэпт

дзюрчаць

гэта

дзеяслоў
незакончанае трыванне
незваротны
2-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў дзюрчаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

словаформы
Пачатковая форма
дзюрча́ць
Цяперашні час
1-я асоба:
я што раблю?
мы што робім?
2-я асоба:
ты што робіш?
вы што робіце?
3-я асоба:
ён-яна-яно што робіць?
яны што робяць?
я  дзюрчу́
мы  дзюрчы́м

ты  дзюрчы́ш
вы  дзюрчыце́

ён, яна, яно  дзюрчы́ць
яны  дзюрча́ць
Прошлы час
што рабіла?
што рабіў?
што рабілі?
ж.  дзюрча́ла
м.  дзюрча́ў
н.  дзюрча́ла

мн.  дзюрча́лі
Загадны лад
2-я асоба:
ты што рабі?
вы што рабіце?
ты  дзюрчы́
вы  дзюрчы́це
Дзеепрыслоўе
цяперашні час:
што робячы?
дзюрчачы́, дзюрчучы́

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто сее, той мае надзею.


Не люблю кідаць справы на палове шляху, таму кідаю іх з самага пачатку.


dziurčać — беларуская лацінка

Слова дзюрчаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове дзюрчэць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дзюркава́ты (10)

(7) фырча́ць

дзюро́метр (9)

(9) зафырча́ць

дзюрча́нне (9)

(7) цырча́ць

дзюрчэ́ць (8)

(10) задзюрча́ць

дзю́рыць (7)

(7) расча́ць

дзюрэ́н (6)

(6) усча́ць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

збольшага