ў
і
дукава́цца — дзеяслоў дука́т — назоўнік
канцэпт

дукаваць

гэта

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў дукаваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

словаформы
Пачатковая форма
дукава́ць
Цяперашні час
1-я асоба:
я што раблю?
мы што робім?
2-я асоба:
ты што робіш?
вы што робіце?
3-я асоба:
ён-яна-яно што робіць?
яны што робяць?
я  дуку́ю
мы  дуку́ем

ты  дуку́еш
вы  дуку́еце

ён, яна, яно  дуку́е
яны  дуку́юць
Прошлы час
што рабіла?
што рабіў?
што рабілі?
ж.  дукава́ла
м.  дукава́ў
н.  дукава́ла

мн.  дукава́лі
Загадны лад
2-я асоба:
ты што рабі?
вы што рабіце?
ты  дуку́й
вы  дуку́йце
Дзеепрыслоўе
цяперашні час:
што робячы?
дуку́ючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дурэй, дурэй, будзеш плакаць.


Гаспадыні на заметку. Папрасіць прабачэння ў гасцей за тое, што ў хаце не прыбрана, куды лягчэй, чым прыбрацца.


dukavać — беларуская лацінка

Слова дукаваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове дукрыць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ду́йсбургскі (11)

(7) укава́ць

дукава́нне (9)

(8) гукава́ць

дукава́цца (9)

(10) пагукава́ць

дука́т (5)

(9) адукава́ць

дука́цік (7)

(10) надукава́ць

Дуко́ра (6)

(11) прадукава́ць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

усё мітусішся