дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне
праспрагаць дзеяслоў дукаваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск
словаформы |
|
---|---|
Пачатковая форма |
дукава́ць |
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць? |
я дуку́ю мы дуку́ем ты дуку́еш вы дуку́еце ён, яна, яно дуку́е яны дуку́юць |
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі? |
ж.
дукава́ла
м. дукава́ў н. дукава́ла мн. дукава́лі |
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце? |
ты дуку́й вы дуку́йце |
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы? |
дуку́ючы |
скарбніца
Дурэй, дурэй, будзеш плакаць.
Гаспадыні на заметку. Папрасіць прабачэння ў гасцей за тое, што ў хаце не прыбрана, куды лягчэй, чым прыбрацца.
dukavać — беларуская лацінка
Слова дукаваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове дукрыць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ду́йсбургскі (11)
(7) укава́ць ‹
› дукава́нне (9)
(8) гукава́ць ‹
› дукава́цца (9)
(10) пагукава́ць ‹
› дука́т (5)
(9) адукава́ць ‹
› дука́цік (7)
(10) надукава́ць ‹
› Дуко́ра (6)
(11) прадукава́ць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.