ў
і
дукава́ць — дзеяслоў дука́цік — назоўнік
канцэпт

дукат

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дукат
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дука́т

мн.  дука́ты
Родны
каго? чаго?
дука́та

мн.  дука́таў
Давальны
каму? чаму?
дука́ту

мн.  дука́там
Вінавальны
каго? што?
дука́т

мн.  дука́ты
Творны
кім? чым?
дука́там

мн.  дука́тамі
Месны
у кім? у чым?
дука́це

мн.  дука́тах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Гадзіна раз са скуры лезе, а здраднік кожны дзень.


Вучыцца кіраваць машынай трэба на механіцы, каб маглі ўцячы не толькі на аўтамаце, калі пачнецца зомбі-апакаліпсіс.


dukat — беларуская лацінка

Слова дукат (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дукат — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дукацік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дукава́нне (9)

(7) плю́скат

дукава́цца (9)

(6) ля́скат

дукава́ць (8)

(7) бля́скат

дука́цік (7)

(6) гру́кат

Дуко́ра (6)

(11) вібрагрукат

дуко́рскі (8)

(6) сту́кат


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

хто быў з табой побач