ў
і
грукану́ць — дзеяслоў груката́нне — назоўнік
канцэпт

грукат

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова грукат
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 гру́кат

мн.  гру́каты
Родны
каго? чаго?		 гру́кату

мн.  гру́катаў
Давальны
каму? чаму?		 гру́кату

мн.  гру́катам
Вінавальны
каго? што?		 гру́кат

мн.  гру́каты
Творны
кім? чым?		 гру́катам

мн.  гру́катамі
Месны
у кім? у чым?		 гру́каце

мн.  гру́катах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Тое з вадою не збяжыць.


— Скарнік, ты, несумнеўна, самы нікчэмны слоўнік з усіх, пра якія я чуў.
— Але вы пра мяне чулі.


hrukat — беларуская лацінка

Слова грукат (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік грукат — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове грукатанне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› грукані́на (9)

(6) ля́скат ‹

› гру́канне (8)

(7) бля́скат ‹

› грукану́ць (9)

(5) дука́т ‹

› груката́нне (10)

(11) вібрагрукат ‹

› грукатацца (10)

(6) сту́кат ‹

› груката́ць (9)

(5) цука́т ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

іграць на гітары