Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 запусціць¹, -пушчу, -пусціш, -пусціць; закончанае трыванне, каго-што.
  1. чым у каго-што. Кінуць з размаху. [Шаманскі] скамячыў снежку і запусціў у.. [Валянціну], знарок завысіўшы. ← Ігнат Дуброўскі. Муляр схапіў камяк сухой вапны, крыкнуў і запусціў яго ў варону. ← Аляксей Карпюк.
  2. Прымусіць падняцца, узляцець. Запусціць змея. Запусціць штучны спадарожнік Зямлі. Запусціць ракету.
  3. Прывесці ў дзеянне; пусціць. Запусціць станок. Запусціць матор. // Пачаць, наладзіць масавы выраб чаго-н. Запусціць новую мадэль у вытворчасць.
  4. размоўнае слова Засунуць куды-н. унутр; апусціць. [Віктар] ёмка прыладзіўся на галіне і запусціў у дупло руку. ← Янка Маўр. Кожнаму, хто хацеў паласавацца мёдам, давалася права падысці да стала і запусціць у цёрла руку з кавалкам хлеба. ← Якуб Колас. // Усадзіць, уваткнуць у што-н. Запусціць джала. ▪ Дзяцел заўзята супраціўляўся, і сычык, які запусціў яму ў спіну кіпцюры, не мог разлічваць на хуткую перамогу. ← Э. Самусенка.
  5. Змясціць, упусціць куды-н. з пэўнай мэтай. Запусціць малькоў карпа ў сажалку. // размоўнае слова Дазволіць зайсці, пусціць куды-н. Запусціць кароў у лес.
  6. размоўнае слова Уліць, упырснуць куды-н. Пчала запусціла яд. ▪ Тым часам доктар запусціў морфію. ← Мікола Нікановіч.
  7. без дапаўнення размоўнае слова Вельмі хутка пабегчы, паехаць і пад. Запусціць рыссю.
  •••
  Запусціць руку (лапу) у што — незаконна захапіць што-н., пакарыстацца чым-н. чужым.
 запусціць², -пушчу, -пусціш, -пусціць; «не., каго-што.
  1. Пакінуўшы без догляду, без увагі, прывесці ў стан заняпаду; закінуць, занядбаць. Запусціць работу. Запусціць гаспадарку. ▪ А вучобу я ўсё-такі запусціў і апошні курс расцягнуў на два гады. ← Алесь Якімовіч. // Даць развіцца (хваробе), не прыняўшы своечасова пэўных мер. Запусціць хваробу.
  2. Перастаць стрыгчы, даць магчымасць вырасці (пра валасы, ногці і пад.). Запусціць бараду. ▪ Яшчэ ў семінарыі Алёшка запусціў сабе вусікі. ← Якуб Колас.
  3. Перастаць апрацоўваць, даць зарасці травой, пустазеллем. Запусціць зямлю.
  4. Перастаць даіць перад ацёлам. Запусціць карову.