ў
і
канкурава́нне — назоўнік канку́рны — прыметнік
канцэпт

канкураваць

гэта

дзеяслоў
незакончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў канкураваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

словаформы
Пачатковая форма
канкурава́ць
Цяперашні час
1-я асоба:
я што раблю?
мы што робім?
2-я асоба:
ты што робіш?
вы што робіце?
3-я асоба:
ён-яна-яно што робіць?
яны што робяць?
я  канкуру́ю
мы  канкуру́ем

ты  канкуру́еш
вы  канкуру́еце

ён, яна, яно  канкуру́е
яны  канкуру́юць
Прошлы час
што рабіла?
што рабіў?
што рабілі?
ж.  канкурава́ла
м.  канкурава́ў
н.  канкурава́ла

мн.  канкурава́лі
Загадны лад
2-я асоба:
ты што рабі?
вы што рабіце?
ты  канкуру́й
вы  канкуру́йце
Дзеепрыслоўе
цяперашні час:
што робячы?
канкуру́ючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто ўлетку цяньку шукае, той узімку галадае.


— Паехалі да мяне, кіно паглядзім.
— Добрая ідэя. У мяне якраз даўно кіно не было.


kankuravać — беларуская лацінка

Слова канкураваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове канкурыраваць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


канкубіна́т (10)

(13) адцэнзурава́ць

канку́р (6)

(11) фрызураваць

канкурава́нне (12)

(13) дафрызураваць

канку́рны (8)

(11) душкурава́ць

канкурса́нт (10)

(8) мурава́ць

канкурса́нтка (12)

(10) дамурава́ць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

прусак у супе - пятрушка