ў
і
канку́р — назоўнік канкурава́ць — дзеяслоў
канцэпт

канкураванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова канкураванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
канкурава́нне

мн.  канкурава́нні
Родны
каго? чаго?
канкурава́ння

мн.  канкурава́нняў
Давальны
каму? чаму?
канкурава́нню

мн.  канкурава́нням
Вінавальны
каго? што?
канкурава́нне

мн.  канкурава́нні
Творны
кім? чым?
канкурава́ннем

мн.  канкурава́ннямі
Месны
у кім? у чым?
канкурава́нні

мн.  канкурава́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Гуляй, дзяціна: твая гадзіна!


— Колькі было падзелаў Рэчы Паспалітай?
— На тры больш, чым трэба.


kankuravannie — беларуская лацінка

Слова канкураванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік канкураванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове канкурсант + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


канкрэ́цыя (9)

(11) мудурава́нне

канкубіна́т (10)

(12) глазурава́нне

канку́р (6)

(12) цэнзурава́нне

канкурава́ць (11)

(9) мурава́нне

канку́рны (8)

(11) замурава́нне

канкурса́нт (10)

(10) змурава́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

па-першае