назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова канкур
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
канку́р мн. канку́ры |
Родны каго? чаго? |
канку́ра мн. канку́раў |
Давальны каму? чаму? |
канку́ру мн. канку́рам |
Вінавальны каго? што? |
канку́р мн. канку́ры |
Творны кім? чым? |
канку́рам мн. канку́рамі |
Месны у кім? у чым? |
канку́ры мн. канку́рах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не сілаю, то розумам.
пра кемлівасць і знаходлівасць беларусаў— Мам, а што такое кампраміс?
— Ну глядзі, мама хоча на цёплае мора, а тата на лыжны курорт. Кампраміс: мы ўсе едзем на мора, але тата можа ўзяць з сабой лыжы.
kankur — беларуская лацінка
Слова канкур (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік канкур — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове канкураванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› канкрэцы́йны (11)
(5) ке́кур ‹
› канкрэ́цыя (9)
(5) пе́кур ‹
› канкубіна́т (10)
(6) Эпіку́р ‹
› канкурава́нне (12)
(8) тэрэнку́р ‹
› канкурава́ць (11)
(8) тэрэнку́р ‹
› канку́рны (8)
(6) парку́р ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.