ў
і
канкубіна́т — назоўнік канкурава́нне — назоўнік
канцэпт

канкур

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова канкур
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
канку́р

мн.  канку́ры
Родны
каго? чаго?
канку́ра

мн.  канку́раў
Давальны
каму? чаму?
канку́ру

мн.  канку́рам
Вінавальны
каго? што?
канку́р

мн.  канку́ры
Творны
кім? чым?
канку́рам

мн.  канку́рамі
Месны
у кім? у чым?
канку́ры

мн.  канку́рах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не сілаю, то розумам.

пра кемлівасць і знаходлівасць беларусаў

— Мам, а што такое кампраміс?
— Ну глядзі, мама хоча на цёплае мора, а тата на лыжны курорт. Кампраміс: мы ўсе едзем на мора, але тата можа ўзяць з сабой лыжы.


kankur — беларуская лацінка

Слова канкур (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік канкур — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове канкураванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


канкрэцы́йны (11)

(5) ке́кур

канкрэ́цыя (9)

(5) пе́кур

канкубіна́т (10)

(6) Эпіку́р

канкурава́нне (12)

(8) тэрэнку́р

канкурава́ць (11)

(8) тэрэнку́р

канку́рны (8)

(6) парку́р


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ураган і чарвячок