ў
і
канкрэцы́йны — прыметнік канкубіна́т — назоўнік
канцэпт

канкрэцыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова канкрэцыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
канкрэ́цыя

мн.  канкрэ́цыі
Родны
каго? чаго?
канкрэ́цыі

мн.  канкрэ́цый
Давальны
каму? чаму?
канкрэ́цыі

мн.  канкрэ́цыям
Вінавальны
каго? што?
канкрэ́цыю

мн.  канкрэ́цыі
Творны
кім? чым?
канкрэ́цыяй, канкрэ́цыяю

мн.  канкрэ́цыямі
Месны
у кім? у чым?
канкрэ́цыі

мн.  канкрэ́цыях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Чалавек галодны ні на што не годны.


— О, Вялікі і Мудры Настаўнік, я хачу разбагацець. Чаго мне не хапае, каб быць багатым?
— Каб быць багатым, табе не хапае грошай!


kankrecyja — беларуская лацінка

Слова канкрэцыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік канкрэцыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове канкубінат + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


канкрэтыза́цыя (13)

(12) гіпасакрэ́цыя

канкрэ́тыка (10)

(13) нейрасакрэ́цыя

канкрэцы́йны (11)

(13) гіперсакрэ́цыя

канкубіна́т (10)

(8) інкрэ́цыя

канку́р (6)

(9) экскрэ́цыя

канкурава́нне (12)

(9) дыскрэ́цыя


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

філосафы, матэматыкі і фізікі