назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дыскрэцыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дыскрэ́цыя мн. дыскрэ́цыі |
Родны каго? чаго? |
дыскрэ́цыі мн. дыскрэ́цый, дыскрэ́цыяў |
Давальны каму? чаму? |
дыскрэ́цыі мн. дыскрэ́цыям |
Вінавальны каго? што? |
дыскрэ́цыю мн. дыскрэ́цыі |
Творны кім? чым? |
дыскрэ́цыяй, дыскрэ́цыяю мн. дыскрэ́цыямі |
Месны у кім? у чым? |
дыскрэ́цыі мн. дыскрэ́цыях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
прочкі — пакіданне на некаторы час сваёй хаты, сям'і з прычыны нязгоды, неладоў
ісці ў прочкі — сыходзіць з дому, не ўжыўшыся з мужам або жонкай
сабрацца (пайсці) у прочкі — звычайна пайсці ад мужа; пакінуць сям’ю, сваю хату з прычыны неладоў
Філолаг ведае 25 сінонімаў да слова х*йня. Механік ведае 476 дэталяў з такой назвай.
dyskrecyja — беларуская лацінка
Слова дыскрэцыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дыскрэцыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дыскурс + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дыскрэтыза́тар (13)
(9) канкрэ́цыя ‹
› дыскрэтыза́цыя (13)
(8) інкрэ́цыя ‹
› дыскрэцы́йны (11)
(9) экскрэ́цыя ‹
› ды́скурс (7)
(8) фартэ́цыя ‹
› дыску́рс (7)
(7) фацэ́цыя ‹
› дыскурсі́ўна (11)
(9) інвалю́цыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.