ў
і
экскрэ́ты — назоўнік э́кскурс — назоўнік
канцэпт

экскрэцыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова экскрэцыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
экскрэ́цыя

мн.  экскрэ́цыі
Родны
каго? чаго?
экскрэ́цыі

мн.  экскрэ́цый
Давальны
каму? чаму?
экскрэ́цыі

мн.  экскрэ́цыям
Вінавальны
каго? што?
экскрэ́цыю

мн.  экскрэ́цыі
Творны
кім? чым?
экскрэ́цыяй, экскрэ́цыяю

мн.  экскрэ́цыямі
Месны
у кім? у чым?
экскрэ́цыі

мн.  экскрэ́цыях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Тое з вадою не збяжыць.


Людзі, якія кажуць «у жыцці трэба паспрабаваць усё», у выніку спрабуюць толькі ўсё самае дрэннае.


ekskrecyja — беларуская лацінка

Слова экскрэцыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік экскрэцыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове экскурс + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


экскрэме́нты (11)

(13) гіперсакрэ́цыя

экскрэто́рны (11)

(9) канкрэ́цыя

экскрэ́ты (8)

(8) інкрэ́цыя

э́кскурс (7)

(9) дыскрэ́цыя

экскурсаво́д (11)

(8) фартэ́цыя

экскурсаво́дка (13)

(7) фацэ́цыя


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

цудоўна

заўсёды / заўжды