крумчаць

гэта

дзеяслоў
незакончанае трыванне
непераходны
незваротны
2-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў крумчаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	крумча́ць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я крумчу́ мы крумчы́м ты крумчы́ш вы крумчыце́ ён, яна, яно крумчы́ць яны крумча́ць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. крумча́ла м. крумча́ў н. крумча́ла мн. крумча́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты крумчы́ вы крумчы́це
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	крумчучы́

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто не бачыў вялікага, той з малога дзівіцца.

Чым больш новых рэчаў ты робіш і бачыш, новых месцаў наведваеш і новых людзей сустракаеш, тым больш павольна і насычана будзеш адчуваць плынь часу. Таму ідзі і зрабі што-небудзь крутое, што-небудзь дзіўнае, нешта новае!

krumčać — беларуская лацінка

Слова крумчаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: