ў
і
мы́рканне — назоўнік мы́ркнуць — дзеяслоў
канцэпт

мыркаць

гэта
— гаварыць, запінаючыся, спыняючыся на паўслове; наспеўваць пра зубы, сабе пад нос; выказваць незадавальненне нараканнем; мармытаць што-небудзь і без прамога дапаўнення

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны / непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў мыркаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

словаформы
Пачатковая форма
мы́ркаць
Цяперашні час
1-я асоба:
я што раблю?
мы што робім?
2-я асоба:
ты што робіш?
вы што робіце?
3-я асоба:
ён-яна-яно што робіць?
яны што робяць?
я  мы́ркаю
мы  мы́ркаем

ты  мы́ркаеш
вы  мы́ркаеце

ён, яна, яно  мы́ркае
яны  мы́ркаюць
Прошлы час
што рабіла?
што рабіў?
што рабілі?
ж.  мы́ркала
м.  мы́ркаў
н.  мы́ркала

мн.  мы́ркалі
Загадны лад
2-я асоба:
ты што рабі?
вы што рабіце?
ты  мы́ркай
вы  мы́ркайце
Дзеепрыслоўе
цяперашні час:
што робячы?
мы́ркаючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пытаючы — дапытаешся, а шукаючы — знойдзеш.


Ты хочаш увайсці ў айці, а я хачу долі лепшай. Мы розныя.


myrkać — беларуская лацінка

Слова мыркаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове мыркнуць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


мыля́ць (6)

(9) пазы́ркаць

мы́мра (5)

(7) кы́ркаць

мы́рканне (8)

(9) закы́ркаць

мы́ркнуць (8)

(7) пы́ркаць

мы́с (3)

(7) ты́ркаць

мы́са (4)

(9) датырка́ць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сёрбае

* сёрб(ае)