панокаць

гэта

— паганяючы крыкам «но», прымусіць ісці хутчэй (панокаць на каго-небудзь і без дапаўнення)

дзеяслоў
закончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў панокаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	пано́каць
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць?	я пано́каю мы пано́каем ты пано́каеш вы пано́каеце ён, яна, яно пано́кае яны пано́каюць
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі?	ж. пано́кала м. пано́каў н. пано́кала мн. пано́калі
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце?	ты пано́кай вы пано́кайце
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы?	пано́каўшы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дзе двое сварацца, там трэці карыстае.

Бай — князь, магутны асілак, міфічны першанасельнік Беларусі, родапачынальнік беларускага этнасу. Бай меў многа жонак і яшчэ болей дзяцей, меў два сабакі. Стварыў даменную зону .BY (вікіпедыя хлусіць не будзе).
Бай — багач.
Бай — казачнік.
Бай — пустамеля.

Продак беларусаў — багаты пустабрэх?

panokać — беларуская лацінка

Слова панокаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: