ў
і
глава́ — назоўнік глагалі́чны — прыметнік
канцэпт

глагаланне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова глагаланне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
глагала́нне

мн.  глагала́нні
Родны
каго? чаго?
глагала́ння

мн.  глагала́нняў
Давальны
каму? чаму?
глагала́нню

мн.  глагала́нням
Вінавальны
каго? што?
глагала́нне

мн.  глагала́нні
Творны
кім? чым?
глагала́ннем

мн.  глагала́ннямі
Месны
у кім? у чым?
глагала́нні

мн.  глагала́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Век звекаваць — не пальцам паківаць.
Жыццё пражыць — не песеньку спець.

прык. пра складанасці на жыццёвым шляху

Хлеб даставаўся цяжка. Кінуць яго быў смяротны грэх. Абраніўшы, трэ было падняць кавалак, пацалаваць і сказаць: «Даруй, божухна». Хлеб абагаўлялі.

Уладзімір Караткевіч, «Зямля пад белымі крыламі»

hlahalannie — беларуская лацінка

Слова глагаланне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік глагаланне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове глаголіца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


глабулі́навы (11)

(8) уцяка́нне

глабуля́рны (10)

(9) выцяка́нне

глава́ (5)

(10) прыцяка́нне

глагалі́чны (10)

(7) пала́нне

глаго́ліца (9)

(8) сядла́нне

глаго́ліцкі (10)

(9) асядла́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

самае важнае