назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова глагаланне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
глагала́нне мн. глагала́нні |
Родны каго? чаго? |
глагала́ння мн. глагала́нняў |
Давальны каму? чаму? |
глагала́нню мн. глагала́нням |
Вінавальны каго? што? |
глагала́нне мн. глагала́нні |
Творны кім? чым? |
глагала́ннем мн. глагала́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
глагала́нні мн. глагала́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Век звекаваць — не пальцам паківаць.
Жыццё пражыць — не песеньку спець.
Хлеб даставаўся цяжка. Кінуць яго быў смяротны грэх. Абраніўшы, трэ было падняць кавалак, пацалаваць і сказаць: «Даруй, божухна». Хлеб абагаўлялі.
Уладзімір Караткевіч, «Зямля пад белымі крыламі»hlahalannie — беларуская лацінка
Слова глагаланне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік глагаланне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове глаголіца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› глабулі́навы (11)
(8) уцяка́нне ‹
› глабуля́рны (10)
(9) выцяка́нне ‹
› глава́ (5)
(10) прыцяка́нне ‹
› глагалі́чны (10)
(7) пала́нне ‹
› глаго́ліца (9)
(8) сядла́нне ‹
› глаго́ліцкі (10)
(9) асядла́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.