назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова глупота
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
глупо́та мн. глупо́ты |
Родны каго? чаго? |
глупо́ты мн. глупо́т |
Давальны каму? чаму? |
глупо́це мн. глупо́там |
Вінавальны каго? што? |
глупо́ту мн. глупо́ты |
Творны кім? чым? |
глупо́тай, глупо́таю мн. глупо́тамі |
Месны у кім? у чым? |
глупо́це мн. глупо́тах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
язык гладка ходзіць (у каго, чый) — хто-н. умее свабодна, лёгка і прыгожа гаварыць
беларус беларусу грамар нацы
граманацык / мованацык / грамакарнік / мовакарнікhlupota — беларуская лацінка
Слова глупота (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік глупота — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове глупства + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› глу́мны (6)
(8) зеляно́та ‹
› глупава́ць (9)
(6) капо́та ‹
› глу́пасны (8)
(7) храпо́та ‹
› глу́пства (8)
(6) рупо́та ‹
› глупы́ш (6)
(7) хрыпо́та ‹
› глупя́чка (8)
(7) хлюпо́та ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.