ў
і
го́рла — назоўнік го́рн — назоўнік
канцэпт

горлачка

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова горлачка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
го́рлачка

мн.  го́рлачкі
Родны
каго? чаго?
го́рлачка

мн.  го́рлачкаў
Давальны
каму? чаму?
го́рлачку

мн.  го́рлачкам
Вінавальны
каго? што?
го́рлачка

мн.  го́рлачкі
Творны
кім? чым?
го́рлачкам

мн.  го́рлачкамі
Месны
у кім? у чым?
го́рлачку

мн.  го́рлачках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не лічы кветачкі ўвесну, а палічы ягадкі ўвосень.
Па кветках яблыкаў не лічы.


— Памятаеш, ты ўчора купіў бульбу? Пасля працы купі бульбу.
— А што з ёй здарылася? Яна сапсавалася?
— Не, яна буракі.


horlačka — беларуская лацінка

Слова горлачка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік горлачка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове горн + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


Го́ркі (5)

(7) по́лачка

го́ркнуць (8)

(9) качо́лачка

го́рла (5)

(9) кашо́лачка

го́рн (4)

(9) пра́слачка

го́рна (5)

(7) бу́лачка

го́рна-абагача́льны (17)

(7) ву́лачка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

я не парушаю традыцыі