ў
і
гро́шыкі — назоўнік гру́ба — прыслоўе
канцэпт

груба

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова груба
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 гру́ба

мн.  гру́бы
Родны
каго? чаго?		 гру́бы

мн.  гру́б
Давальны
каму? чаму?		 гру́бе

мн.  гру́бам
Вінавальны
каго? што?		 гру́бу

мн.  гру́бы
Творны
кім? чым?		 гру́бай, гру́баю

мн.  гру́бамі
Месны
у кім? у чым?		 гру́бе

мн.  гру́бах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пацалункі мілюсенькі, а абое галюсенькі.

сапраўднае каханне нічога не баіцца

Айцішнікі ёлку не ставяць, а пераўсталёўваюць.


hruba — беларуская лацінка

Слова груба (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік груба — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове грубаватасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› гро́шы (5)

(6) па́луба ‹

› гро́шык (6)

(4) Ру́ба ‹

› гро́шыкі (7)

(5) Ару́ба ‹

› грубаабко́латы (13)

(7) нягру́ба ‹

› грубаабло́мкавы (14)

(7) падру́ба ‹

› грубавалакні́сты (15)

(5) труба́ ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пасля піва

пасля піва ідзе піф-паф, вось і думай