ў
і
ру́б — назоўнік рубава́нне — назоўнік
канцэпт

Руба

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
жаночы род
уласны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова Руба
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
Ру́ба

мн.  Ру́бы
Родны
каго? чаго?
Ру́бы

мн.  Ру́б
Давальны
каму? чаму?
Ру́бе

мн.  Ру́бам
Вінавальны
каго? што?
Ру́бу

мн.  Ру́бы
Творны
кім? чым?
Ру́бай, Ру́баю

мн.  Ру́бамі
Месны
у кім? у чым?
Ру́бе

мн.  Ру́бах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто чужога не шануе, свайго мець не будзе.


Выпраўленне рэчаў пачынаецца з выпраўлення імёнаў.

Канфуцый

Ruba — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік Руба — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове Рублёўка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


руанды́йскі (10)

(6) аўку́ба

руа́нскі (7)

(6) галу́ба

ру́б (3)

(6) па́луба

рубава́нне (9)

(5) Ару́ба

рубава́ць (8)

(5) гру́ба

ру́бавы (6)

(5) гру́ба


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

з сырам

Сцяг маёй дзяржавы.